Af en toe is er binnen de afdeling Behoud & Beheer van het Maritiem Museum ook gelegenheid voor scheppende arbeid. Als voorbereiding op de jaarlijkse bijeenkomst van gepensioneerden van Koninklijke Nedlloyd – waarover later meer – was een selectie gemaakt van “onbekende” voorwerpen uit de Nedlloydcollectie: de collectie kunst- en historische voorwerpen van Nedlloyd en haar voorgangers, die sinds een jaar of zes in langdurig bruikleen bij het Maritiem Museum berust. Onbekende voorwerpen, in de zin van: het zit in de museumcollectie maar we weten er werkelijk niets van af.
Onder het motto “Draag uw steentje bij” was in de Nedlloyd Pensioenkrant van november een oproep gedaan aan oud Nedlloydmedewerkers om hun kennis te spuien over geheimzinnige voorwerpen uit onze collectie, geïllustreerd met enkele aansprekende voorbeelden. Deze oproep had al enkele goede suggesties opgeleverd, dus de verwachtingen waren hoog gespannen.
We waren met name benieuwd naar aanwijzingen omtrent de inhoud van een aantal metalen kratten, die al enkele jaren in een hoek van het depot stonden. In die kratten zaten stukken geglazuurde terra cotta fragmenten van – ja, van wát eigenlijk? Geen idee! De Nedlloyddag vormde een dankbare aanleiding om letterlijk het stro in te duiken en de inhoud van de kratten aan een nader onderzoek te onderwerpen.
En dat viel niet mee. Afgezien van de enorme troep die het uitpakken van zeven kratten met stro oplevert, bestond de oogst uit meer dan tachtig onderdelen van een soort kunstwerk, van nummers voorzien en vergezeld van een globaal schetsje waaruit je niet veel wijzer kon worden.
Er zat niets anders op dan alle stukken uit te leggen om te zien of er iets herkenbaars van kon worden gemaakt. De depotbeheerders sloegen met groot enthousiasme aan het puzzelen: de stukken werden op numerieke volgorde gelegd, delen werden aaneen gevoegd om vervolgens weer van elkaar te worden gehaald, passerende collega’s speculeerden driftig over aard, oorsprong en doel van het kunstwerk en vooral over wat het eigenlijk zou moeten voorstellen. Want dat was na een klein uur puzzelen nog steeds niet duidelijk. Tot overmaat van ramp bleek het ensemble niet compleet te zijn, zodat we aan alle kanten vastliepen.
Onze hoop was gevestigd op de oud-Nedlloyd’ers, die ons misschien wel uit de brand zouden kunnen helpen. Nog twee nachtjes slapen en dan zouden we het weten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten