dinsdag 27 maart 2012

Dreamnight at the Museum


Afgelopen zaterdagavond had het Maritiem Museum wel heel speciaal bezoek. Onder de titel Dreamnight at the Museum ontving het museum ruim honderd chronisch zieke en gehandicapte kinderen en hun familieleden voor een gastvrij avondje in piratensfeer. De avond was georganiseerd in samenwerking met de Stichting Dreamnight at the Zoo. Deze stichting is ontstaan uit een initiatief van Diergaarde Blijdorp in 1996 om chronisch zieke en gehandicapte kinderen jaarlijks een onvergetelijk avondje uit te bezorgen. Inmiddels hebben zich wereldwijd meer dan 250 instellingen – en niet alleen dierentuinen – bij deze stichting aangesloten. En nu dus ook het Maritiem Museum Rotterdam.

Om zes uur ’s avonds was de rode loper uitgelegd en werden de gasten door de museummedewerkers met applaus verwelkomd. Een heel programma was voor ze samengesteld: ontmoetingen met stoere piraten, spannende verhalen, schminken, uitleg krijgen bij een scheepsmodel over het leven aan boord, zeemansknopen leren maken, huggen met Professor Plons, pannenkoeken eten, een piratendans doen met de Dansdokters, deelnemen aan de maritieme quiz in de Bibliotheek, de vanouds bekende Koos Matroos (mét klarinet) met een spel en aangekleed op de foto gaan in de Commandantshut op de ‘Buffel’. Yours truly had daar een geïmproviseerde fotostudio ingericht voor de “maritieme kiekjes”. Collega en medeblogger Robert wilde wel even proefzitten voor het uitlichten – helaas zonder zich te verkleden.

Samen met een collega en een verkleedkist hebben we de hele avond dikke pret gehad met de gasten en hun familieleden. Wat je al niet teweeg kunt brengen met een kist met matrozenbaadjes en –petten, kapiteinsuniformen en admiraalsjassen! Hele families stonden zich op het tussendek te verkleden, waarbij de aloude stelregel weer werd bevestigd dat ze bij de Marine maar twee kledingmaten kennen: “te klein” en “te groot”.
Poseren in de stoel van de commandant was al heel wat, maar het aaien van de slapende kat naast het potkacheltje in de commandantshut was voor veel kinderen toch nog veel mooier. Eén meisje wilde pas vertrekken nadat ze de kat een zoentje had gegeven…

De medewerkers van het museum hebben – geheel op vrijwillige basis – hun beste beentje voorgezet. En als we mogen afgaan op de reacties van de gasten, viel het programma zeer in de smaak. Volgend jaar weer?

Meer weten? Zie: www.dreamnightatthezoo.nl

vrijdag 16 maart 2012

Vuurwapens en formulieren


De praktijk leert dat je tegenwoordig een beetje wantrouwend wordt aangekeken als je tijdens feestjes of visites quasi achteloos laat vallen dat je over een wapenvergunning beschikt. Niet dat je gelijk als een halve crimineel wordt beschouwd, maar tóch. Zó veel heeft die vergunning echter niet om het lijf. Het is een vergunning – de politie spreek van een Verlof – voor het verzamelen (“voorhanden hebben”, aldus het verlof) van een aantal seinpistolen en lijnwerptoestellen in de collectie van het Maritiem Museum: vuurwapens in de zin van de Wet Wapens en Munitie. De vergunning is verleend aan het museum, maar staat voor het gemak op mijn naam. Iemand moet tenslotte jaarlijks naar het politiebureau om haar te verlengen. We mogen de wapens alleen “houden”, dat wil zeggen “bezitten”, maar er niet mee over straat gaan of ze gebruiken. U hoeft dus niet bang te zijn dat we er tijdens stille uren schietoefeningen mee houden in het museum.

Die wapenvergunning kwam opeens van pas tijdens de voorbereidingen van de tentoonstelling Echte Piraten die over een paar weken opengaat. Voor deze tentoonstelling krijgt het Maritiem van het Marinemuseum in Den Helder een echte Kalasjnikov - een AK47 voor de kenners – in bruikleen. Het wapentuig is in 2009 door de bemanning van het marineschip Hr.Ms. ‘Evertsen’ buitgemaakt bij de arrestatie van een aantal Somalische piraten en na terugkomst van het schip in Den Helder aan het Marinemuseum overgedragen.
Met zo’n wapen mag je natuurlijk niet zo maar over straat. Daarvoor moet door de politie speciale toestemming worden verleend.
Je komt dan terecht in de formulierenjungle van de afdeling Bijzondere Wetten van de politie Rotterdam-Rijnmond en meer in het bijzonder de onderafdeling Executieve Ondersteuning (EO). Het Verlof moet worden aangepast en daarvoor heb je een formulier WM12 nodig, “Aanvraag voor een verlof tot het voorhanden hebben van schietwapens van categorie III voor verzameldoeleinden”. Wat categorie III dan wel precies is en waarin dat verschilt van, zeg maar, de categorieën I, II en IV – beats me. De aanvraag gaat per post naar de afdeling Executieve Ondersteuning, vergezeld van het vijftien pagina’s tellend proces verbaal van de vangst van de piraten voor de Somalische kust, de inbeslagname van hun wapens en het onklaar maken daarvan aan boord van de ‘Evertsen’.

Na enkele weken wachten, de nodige telefoontjes over en weer en een "huisbezoek" van enkele medewerkers van Bijzondere Wetten wordt het verlof gewijzigd, maar daarmee ben je er nog niet. Het wapen moet ook nog worden gehaald door onze depotbeheerder Henk en ook daarvoor is weer een afzonderlijk verlof nodig. Hiervoor biedt dan weer formulier WM 11 uitkomst: “Aanvraag voor een verlof tot vervoer van een (schiet)wapen en/of munitie”. Na invulling moet dit door Henk bij de afdeling Bijzondere Wetten worden ingeleverd, waarna het aanvullende verlof wordt afgegeven. Dat was overigens nog een close call: uiteindelijk kreeg Henk vlak voor het vertrek naar Den Helder het verlossende telefoontje van de politie - afdeling Executieve Ondersteuning - dat het allemaal in orde was. En toen kon hij op weg om de AK47 op te halen. En als de tentoonstelling volgend jaar is afgelopen, begint het hele circus gewoon weer opnieuw!

De tentoonstelling Echte Piraten is vanaf 25 maart aanstaande in het Maritiem Museum te zien. En wees gerust: de wapens hangen achter glas.

maandag 12 maart 2012

Museumnacht


Wat wás het weer gezellig afgelopen zaterdagavond en wat wás het weer druk. De elfde editie van de Rotterdamse Museumnacht bracht weer heel wat bezoekers op de been die eens buiten de reguliere openingsuren wilden zien wat de Rotterdamse musea aan leuks te bieden hebben. En dat was weer heel veel, ook in het Maritiem Museum, waar het T-woord als centrale thema was gekozen: luisteren naar Marjolein Meijers – altijd leuk – met haar soms weemoedige liedjes, kijken naar de Ierse dansgroep Celtic Swing – Riverdance, maar dan uit de regio – proeven uit het kookboek van ‘Titanic-kok’ Hendrik Bolhuis, kijken naar ‘Titanic’-ijssculpturen, 'Titanic'-stoker spelen op de ‘Buffel’, en nog veel meer. De medewerkers van het Maritiem waren in groten getale aanwezig om de bezoekers gastvrij te ontvangen. Dat begon al bij de deur, waar een - toepasselijk - in zwemvesten gehulde "prikploeg" klaar stond om de binnenkomende bezoekers een speciale Maritiem Museum-Titanic-button op te spelden.

En dat viel nog lang niet mee. De stof van winterjassen is dik en het kostte soms de nodige moeite om de bezoekers van een button te voorzien. Sommigen hadden alle buttons van de afgelopen jaren opgespeld en kwamen als ware kerstbomen binnenzeilen. Anderen waren als een kind blij dat ze nu eindelijk zo’n blauw lampje konden bemachtigen waarmee ze al de hele avond mensen hadden zien rondlopen. Niet iedereen was er van gediend, maar de weinige afwijzende reacties werden meer dan goedgemaakt door die ene dame, die haar jas wijd opengooide, haar sjaal afdeed en uitriep: “Prik hem maar op mijn boezem, schat! Versier jij me maar eens”.
Soms ligt de humor gewoon op straat…