dinsdag 22 april 2014

'Ouwe meuk, altijd leuk'


Het is weer eens wat anders dan het verplichte bezoek aan een meubelboulevard: de traditionele doubletten- en rekwisietenverkoop op Tweede Paasdag in het Maritiem Museum. En veel leuker! Vorige keer stond de hal vol met “weeskinderen” van oude tentoonstellingen en had het evenement veel weg van de vrijmarkt op Koningsdag. Ditmaal hadden de boeken de overhand. Op alle tafels die maar konden worden georganiseerd stonden letterlijk honderden meters boeken uitgestald, drie rijen dik. Duizenden titels, die op kopers lagen te wachten. Zoals gebruikelijk waren er honderden en honderden maritieme boeken in de aanbieding die overcompleet waren in de museumbibliotheek en die voor een klantvriendelijk prijsje aan geïnteresseerden werden overgedaan.

Een extraatje werd gevormd door de boeken uit de onlangs gesloten bibliotheek van het Koninklijk Instituut voor de Tropen, die voor een deel aan het Maritiem Museum waren overgedragen. Maar liefst zeven kubieke meter dozen stonden sinds een maand of wat in het depot opgeslagen en het Maritiem mocht er naar eigen inzicht over beschikken. De maritieme boeken waren er uit geselecteerd om in de museumbibliotheek te worden geïntegreerd. De rest werd voor een euro per stuk verkocht. Daar zaten titels bij die je niet direct bij de Bruna of v/h Polare tegenkomt. Wat te denken van: Imperialismus vom grünen Tisch: deutsche Kolonialpolitik zwischen wirtschaftlicher Ausbeutung und "zivilisatorischen" Bemühungen van Hartmut Pogge von Strandmann (Berlijn 2009), of: Race, colour & class in Southern Africa: a study of the coloured question in the context of an analysis of the colonial and white settler racial ideology, and African nationalism in twentieth century Zimbabwe, Zambia and Malawi van Ibbo Mandaza (Harare 1997)?
Niet ieders hart ging sneller kloppen bij het doornemen van dit deel van het assortiment, maar tussen het intimiderende aanbod van wetenschappelijke studies was er voor volhardende speurders toch nog heel wat interessants te vinden. Soms voorzien van een gedrukte waarschuwing voorin, die terwille van de gezondheid van de koper beter niet in de wind kan worden geslagen...

Er werd goed verkocht, soms na stilzwijgende strijd tussen geïnteresseerden voor dat ene boek dat ze beiden wilden hebben. Wie aarzelde of met zijn ogen knipperde, bleef met lege handen achter. Sommige klanten lieten zich door niets en niemand weerhouden en wrongen zich zelfs achter de verkooptafels om maar eerste keus te kunnen hebben. Die moesten vriendelijk doch beslist worden weggestuurd. Aan het eind van de dag waren de aanwezige medewerkers bekaf, maar het was de moeite waard geweest. We gaan maar weer opsparen voor de volgende doublettenverkoop.

En ook de trouwjurk van de tentoonstelling Yin & Jan verwisselde van eigenaar: onder toeziend oog van de camera van TV Rijnmond ging een trotse oma er mee aan de haal: voor haar kleindochter, die zo van verkleden houdt!

vrijdag 11 april 2014

Dreamnight op het water


Alweer voor de derde maal opende het Maritiem Museum afgelopen zaterdag zijn deuren voor Dreamnight at the Museum, de speciale avondopenstelling voor chronisch zieke en gehandicapte kinderen. De formule heeft zich inmiddels klaarblijkelijk bewezen, want met tweehonderd aanmeldingen was het nog veel drukker dan vorig jaar. De tentoonstelling Wonen op water was een dankbare aanleiding voor diverse spelletjes, zoals de zeebenentest, waarbij kinderen konden kijken of ze over zeebenen beschikten, het ophangen van de was op een waslijn zonder wasknijpers – die vallen namelijk toch altijd overboord – en het bouwen van woonbootjes.

De traditionele fotoshoot was ook weer op touw gezet, evenals de altijd populaire dekspelletjes in de Zeekastelen-tentoonstelling. De langste rijen stonden bij de ballonnenman. Het is fascinerend om te zien hoe met enkele armbewegingen een paar langwerpige ballonnen worden omgetoverd in een hond, een kroon of een octopus. Professor Plons was ook van de partij en liet zich minzaam knikkend rondleiden door een van de collega’s van Marketing & Communicatie. Dat is ook wel nodig – iemand die het weten kon, vertelde me dat je in het Plonspak vrijwel geen hand voor ogen ziet en maar op goed geluk een beetje in het rond moet wuiven.

Alle gefotografeerde kinderen kregen afgelopen week de gemaakte foto thuisgestuurd. Aan de reacties te oordelen hadden ze net zo’n leuke avond gehad als de medewerkers en vrijwilligers van het museum. Gasten ontvangen is ons dagelijks werk, maar speciale gasten zoals die van afgelopen zaterdag maken het werken in het Maritiem Museum voor ons toch ook wel heel bijzonder!

zaterdag 5 april 2014

Leuvehaven in beeld (10)


Donderdag 3 april, 14.40 uur: Drukkend warm, een lichte waas van vuil hangt boven de stad. Vanmorgen vond in de Zadkinezaal de eerste gezamenlijke personeelsbijeenkomst plaats van de medewerkers van het Maritiem Museum en (nu nog) het Havenmuseum. Eens in de zes weken wordt het personeel van het Maritiem bijgepraat over de ontwikkelingen rond het museum. Dat zijn nuttige bijeenkomsten, waar niet alleen het activiteitenprogramma voor de komende periode wordt toegelicht en even wordt stilgestaan bij de vertrekkende en komende collega’s, maar waar ook de politieke ontwikkelingen rond de Rotterdamse musea worden besproken. Het is duidelijk dat dit programmaonderdeel de afgelopen jaren met meer dan gewone belangstelling is gevolgd. En ditmaal was dus niet alleen het eigen personeel aanwezig, maar ook de toekomstige collega’s.
De nieuwe voorzitter van de gezamenlijke Raad van Toezicht, Roland Pechtold – inderdaad de broer van – hield een introductietoespraak, waarin hij blijk gaf van grote belangstelling voor en betrokkenheid bij het werk van de twee musea die binnenkort in elkaar opgaan. Ook werd een tipje van de sluier opgelicht van de nieuwe huisstijl, die in samenhang met de fusie zal worden geïntroduceerd. Ook al blijft onze naam gehandhaafd en zal de naam Havenmuseum verdwijnen, het samengaan van beide musea – gemakshalve in de wandeling “het Nieuwe Maritiem” genoemd – betekent ook een herbezinning op doel en missie van het fusiemuseum. De nieuwe huisstijl van het museum moet die verandering weerspiegelen.

Het logo met de M in een kring van water wordt na vijftien jaar vervangen door wat nieuws. Wat dat zal zijn, wordt in de loop van het najaar voor iedereen duidelijk. In ieder geval is de verandering groter – en goedkoper! – dan de veelbesproken wijziging van de huisstijl van de gemeente Amsterdam – zo mooi geparodieerd op Twitter.

... en zó komt het er in ieder geval niet uit te zien!