vrijdag 22 november 2013

Nieuwe verkering


Als je net een nieuwe relatie hebt gekregen, of nieuwe buren, ken je dat gevoel: hoe goed kennen we elkaar eigenlijk? Passen we wel bij elkaar? Ook als je al langer buren bent maar de deur niet bij elkaar platloopt, is er diezelfde gedachte. Je kent elkaar wel van gezicht, groet elkaar in het voorbijgaan, maar écht kennen doe je elkaar niet.
Aan de Leuvehaven is dat net zo. En daar zitten we met de omstandigheid dat we al lang buren van elkaar zijn, maar nu voorzichtig aan een relatie gaan beginnen. Want wat voor de buitenwacht niet bekend is (en eigenlijk ook volstrekt irrelevant): het Maritiem Museum Rotterdam en het Havenmuseum zijn twee verschillende musea. Althans: nóg wel; want samenwerken deden we al op tal van terreinen, maar die samenwerking moet in de komende jaren ook worden “geformaliseerd”. Dat betekent dat beide musea binnen enkele jaren één museum worden: het Maritiem Museum Rotterdam.
Buren worden dus collega’s en daarom hadden de beide directies een gezamenlijke bijeenkomst georganiseerd om de medewerkers van beide instellingen de gelegenheid te bieden elkaar wat beter te leren kennen. De bijeenkomst vond plaats in de hal van het Maritiem Museum: “Maritiem uit – altijd lastig”; voor de medewerkers van het Havenmuseum nog niet direct een thuiswedstrijd.

De sfeer was in het begin enigszins afwachtend: de vrijwilligers van het Havenmuseum, sommigen nog in hun werkkleding, keken met een scheef oog naar de baliekluivers van het Maritiem en vice versa. Na een toespraak van de directeuren, waarin de ambities voor de komende jaren werden geschetst en de wil tot samenwerking en integratie werd benadrukt, konden de aanwezigen nader met elkaar kennismaken.
En dat viel niet tegen. Toen het ijs eenmaal gebroken was, werd het best wel gezellig. Persoonlijke achtergronden, ervaringen en liefhebberijen werden uitgewisseld en op die manier kregen beide “bloedgroepen” een aardig beeld van de mens-achter-de-collega.
Er is nog een lange weg te gaan voordat je echt kunt spreken van één gezamenlijk museum, maar de eerste schreden zijn alvast gezet.

En zelfs de meneer die het Maritiem Museum maar niks vond, “omdat ze hier te weinig van de Rotterdamse haven laten zien, terwijl De Haven Rotterdam groot heeft gemaakt”, zal er ook nog wel aan wennen. En als hij het Maritiem Museum ook wat beter van binnenuit leert kennen, zal hij sommige gemaakte keuzes bij de presentatie misschien ook wel beter gaan waarderen.
De tijd zal het leren!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten