Je had de ‘Titanic’ (lengte 269 meter, 2.400 passagiers) – die vonden we honderdvijf jaar geleden al heel erg groot, je had “onze” ‘Rotterdam V’ (lengte 228 meter, 1.456 passagiers) – die vonden we bijna zestig jaar geleden – en nu nog steeds – aardig groot, je had de ‘Queen Mary II’ (lengte 345 meter, 2.620 passagiers) – die vonden we dertien jaar geleden nog veel groter, je hebt de ‘Koningsdam’ (lengte 296 meter, 2.650 passagiers) die vonden we eind vorige week toch eigenlijk ook wel ontzettend groot – en gisteren hadden we de ’Harmony of the Seas’, met een lengte van 363 meter en accommodatie voor 6.780 passagiers (en 2.300 bemanningsleden!) de overtreffende trap van alles wat je je tot op heden maar op cruisegebied kunt voorstellen.
Alles wat je hartje begeert (of waarvan je niet eens wist dat je het begeerde) is aan boord: drieëntwintig zwembaden, glijbanen, klimwanden, meer restaurants dan je in een maand kunt bezoeken, een echt park – om maar te zwijgen van de bioscopen, theaters, casino’s en wat niet al om je te laten vergeten dat je op een schip bent.
“Het reusachtige schip meerde ’s ochtends in alle vroegte af aan de Willemskade in het hartje van Rotterdam. Gedurende de hele dag trok het zeekasteel heel wat bekijks” zou wijlen Philip Bloemendal (Polygoonjournaal, weet je nog wel, oudje?) hebben gezegd. En het was waar: tout Rotterdam stond aan de overkant van de Maas aan de Willemskade of op de Erasmusbrug te kijken. Zelfbenoemde maritieme experts legden met brede armgebaren en wijzende vingers aan elkaar en aan wie het maar horen wilde uit hoe veel fraaier het schip zou zijn geworden als er maar naar hén was geluisterd, enthousiaste fotografen werden op de Willemsbrug bijna platgereden door fietsers en scootmobieltjes op het fietspad, kortom: het was net zo druk en even gezellig als tijdens de Wereldhavendagen.
En te midden van al het gewoel lag daar de 'Harmony of the Seas', met een klein waterscheepje ernaast dat aandoenlijke pogingen deed om de watervoorraad van het schip bij te vullen, maar dat in feite alleen maar het enorme dimensieverschil tussen de schepen benadrukte. Het had er speciaal voor kunnen zijn afgehuurd.
Mooi is het schip niet te noemen, tenzij je van drijvende flatgebouwen houdt. Maar imposant is het wel, ook qua kostprijs. Met een totale bouwsom van één miljard Euro is het meer dan twee keer zo duur als de ‘Koningsdam’, maar bij Royal Carribean Cruises letten ze nu eenmaal niet op de kleintjes. In de top tien van grootste passagiersschepen staan zes '...of the Seas'-schepen van deze rederij – op de nummers 1,2, 3, 5, 6 en 7 – en de ‘Queen Mary’ van Cunard komt pas op nummer 8. En toen moest de 'Harmony of the Seas' nog worden gebouwd…
En de quote van de week? Gehoord in de Westerstraat, van iemand die ter hoogte van de Maasstraat een blik naar het zuiden wierp: "Wat? Staat die boot daar nog steeds?"
