We hebben het weer overleefd: de Museumnacht. Met ruim 7400 bezoekers was het lekker druk en zoals gebruikelijk was het ontzettend gezellig. Het thema van de nacht was “Sporen” en reken maar dat deze nacht zijn sporen heeft nagelaten – in ieder geval bij de medewerkers van het Maritiem Museum die bij de organisatie betrokken waren. Dankzij de tentoonstelling Sex and the Sea hing er een erotisch tintje over de avond en wie daar gevoelig voor was, kon zijn of haar verbeelding de vrije loop laten.
Het begon al in de grote hal, waar de ravissante dj Frau Rosenrot heerlijke nostalgische muziek draaide en waar je tattoos kon laten zetten. Dames met lang haar konden zich een vintage kapsel laten aanmeten door The Vitage Vixen, twee voluptueuze schonen die zo uit een strip van Robert Crumb leken te zijn weggelopen. Op de lange muur konden bezoekers die het aandurfden onder de titel De Biecht hun diepste verlangens of grootste amoureuze ontsporingen aan het papier toevertrouwen. We dachten inmiddels toch wel wat gewend te zijn, maar het enthousiasme en de openheid waarmee dat gebeurde, deed ons blozen.
In de tentoonstelling Sex and the Sea op de tweede verdieping was het een en al lust en verlangen die de boventoon voerden, maar het leukst was het toch op de eerste verdieping, waar Doctor Love met haar team – een soort Artsen zonder Morele Grenzen – liefdesadviezen gaf aan wie er maar behoefte aan had. Met hun workshops ”empathiserend knikken” trokken zij veel aandacht en een luid applaus klaterde op wanneer er weer een bezoeker tijdens een openbaar toegankelijk consult van zijn of haar liefdesverdriet of andere amoureuze problemen was verlost.
Codarts danste een liefdesdans in Mainport Live, de Blusbus was ook weer paraat – wel zo handig, met de vuurshow om de hoek op het buitenplein – en de geografische spreiding van liefdesavonturen werd in de loop van de avond duidelijk in de Zadkinezaal, waar bezoekers hun ontboezemingen in een fles konden stoppen en die op een grote wereldkaart konden plaatsen.
Zo leer je je bezoekers (en je collega’s…) eens van een andere kant kennen. De Biecht-briefjes hebben we bij het opruimen maar weggehaald, om de zondagse jeugdige bezoekertjes van Professor Plons en hun ouders niet te choqueren.
En de uitspraak van de avond? Die kwam van een bezoeker die al diverse Museumnachten heeft meegemaakt: “Er wordt overal een hoop georganiseerd, maar bij jullie is het altijd een feestje.”
Kijk, en dat vinden wij van het Maritiem nu ook.
