We zijn dan weliswaar een maritiem museum, maar het te water laten van een schip is toch niet bepaald ons dagelijks werk. Dat bleek gisteren maar weer eens toen de dektjalk ‘De Hoop’ van zijn vaste ligplaats op het trottoir van de Schiedamsedijk werd getild. Na een bestaan op het droge van ruim dertig jaar werd het schip weer toevertrouwd aan de elementen waarvoor het ooit is gebouwd. En dat ging niet zonder slag of stoot. Voor de 220-tons mobiele kraan die ’s ochtends in alle vroegte op het kadeplein was opgesteld was het in feite kinderspel, maar de eerste hernieuwde kennismaking van het schip met het water was toch wel van korte duur. Alle inspecties ten spijt bleken er toch nog wel zoveel kleine gaatjes in de romp te zitten, dat enkele spoedreparaties noodzakelijk waren om het schip helemaal waterdicht te krijgen.
Tot vier keer toe werd het schip onder het toeziend oog van kritische Rotterdamse senioren, verbouwereerde toeristen en andere toevallige passanten voorzichtig te water gelaten om na een minuut of vijf weer een stukje boven het water te worden getild. Vervolgens gingen er dan weer een paar mannetjes in oranje overalls met lasapparatuur aan boord en weerklonk het benedendeks veroorzaakte geknetter van laselektroden en het geluid van het slaan van metaal op metaal over het water van de Leuvehaven.
Hulpeloos hing ‘De Hoop’ in de stroppen van de kraan. Zo imposant als het schip altijd leek toen het nog op de kade stond, zo klein en nietig was het nu, bungelend boven het water langs de meterslange kademuur van de haven. Uiteindelijk “was het lek boven” zoals dat zo toepasselijk heet en kon het schip definitief aan het water worden toevertrouwd. Inmiddels is 'De Hoop' verhaald naar de nieuwe gastensteiger, waar het schip geduldig ligt te wachten op de dingen die komen gaan.
Laat ‘De Hoop’ inderdaad maar varen: ze is nu weer waterdicht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten