Of je ze mooi vindt of niet is een kwestie van smaak. Zelf ben ik van mening dat er veel mooiere schepen zijn gebouwd, maar imposant zijn ze wél: de cruiseschepen van tegenwoordig. Drijvende flatgebouwen met onafzienbare rijen balkons, een scherpe boeg, een brug die zo breed is dat-ie zó naast de Erasmusbrug over de Nieuwe Maas kan worden gelegd, schoorstenen die onwillekeurig aan iets anders doen denken en in de regel van stapel gelopen in Italië of in aan de oostkust van Azië.
Hoewel – niet allemaal. Een van de grootste leveranciers van nieuwe cruiseschepen is gevestigd in Papenburg, maar liefst vijftig kilometer stroomopwaarts langs de Eems in Noord-Duitsland. Ga ter hoogte van Nieuweschans de grens over en na een twintig minuten rijden sta je bij de Meyerwerft, voluit Jos.L. Meyer GmbH, opgericht in 1795 en voor de zesde achtereenvolgende generatie in familiebezit.
Je kijkt je ogen uit. Net als bij de werf van IHC in Krimpen aan den IJssel (voorheen Van der Giessen de Noord) worden de schepen daar niet op de helling gebouwd, maar in een overdekte hal. Alleen de schaal is wat groter: waar de loods van IHC met een lengte van 265 meter, een breedte van 97 meter en een hoogte van 52 meter al niet bepaald klein te noemen is, haalt Halle 6 van de Meyerwerft een lengte van meer dan 500 meter, een breedte van 125 meter en een hoogte van 75 meter. Eat your heart out, Wim Quist!
De schepen worden op de werf in segmenten gebouwd, die vervolgens in een van de twee overdekte dokken worden geassembleerd. Zodra een schip haar voltooiing nadert, beginnen ze alvast aan het volgende. Als het schip bijna klaar is, worden de sluizen van het dok geopend en wordt het schip door de enorme schuifdeur aan de kopse kant van het dok naar buiten getrokken. Na een korte periode aan de afbouwkade begint het schip met de achterzijde naar voren – want dat manoeuvreert gemakkelijker – aan zijn eerste reis: de Eems af, richting de Noordzee.
Sinds 1986 heeft de Meyerwerft al meer dan vijfendertig cruiseschepen gebouwd en de orderportefeuille zit inmiddels vol tot en met 2017, waarmee het aantal op ruim veertig schepen komt. Dat zijn heel wat bedden – de hutten bouwen ze overigens ook bij een zelfstandig dochterbedrijf even verderop. Zo’n hut assembleren kost maar vijfentwintig minuten en ze worden kant en klaar het casco binnengeschoven en afgemonteerd.
Het eerste cruiseschip dat de werf bouwde, de ‘Homeric’, werd overigens nog op de “normale” manier in de open lucht gebouwd en te water gelaten. Niet van een langshelling, want daarvoor bood de Eems te weinig breedte, maar van een dwarshelling. De ‘Homeric’ was met een lengte van tweehonderd meter het grootste schip dat ooit van een dwarshelling van stapel liep. Enkele jaren later kwam het schip weer terug in Papenburg, maar nu als de ‘Westerdam’ van de Holland-Amerika Lijn, om met nog eens veertig meter te worden verlengd.
En nu ligt de ‘Norwegian Getaway’ in het bouwdok. In oktober is ze klaar, om onder de ogen van vele duizenden belangstellenden Halle 6 te verlaten en de eerste mijlen te varen op een manier die voor een zeegaand schip ongebruikelijk kan worden genoemd: op binnenwateren en achterste voren.
Of we dan weer naar Papenburg gaan om het mee te maken, staat nog te bezien. In ieder geval hadden we na afloop van ons bezoek aan de werf geluk: we waren bij toeval getuige van een tewaterlating – al was het dan op bescheiden schaal…
Meer weten over de Meyerwerft? Zie: www.meyerwerft.de of ga zelf eens een kijkje nemen. Het geven van rondleidingen lijkt de tweede kernactiviteit van de werf te zijn. Beslist de moeite waard en de obligate grapjes van de gidsen – die overigens uitstekend Duits spreken maar niet meer dan dát – neem je graag voor lief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten