Na alle sombere berichten over sluitingen is het tijd voor wat opbeurends en voor de human factor in museumland. Bij de kerstbijeenkomst in december hebben wij afscheid genomen van twee oudgedienden onder de personeelsleden: Hilda en Pieter. Beiden hebben – ieder geheel op eigen wijze – een gezicht gegeven aan de groep gastheren en gastvrouwen van het museum. Hilda als de wijze, wat moederlijke dame met de hartelijke, brede lach die jarenlang Professor Plons bestierde. Zij vervulde voor veel medewerkers de rol van klankbord en had altijd een vriendelijk woord en een wijze raad paraat.
Pieter was geknipt voor zijn werk als gastheer-pur-sang en altijd in voor een geintje. Velen kennen hem als de vaste doorman bij activiteiten als het museumweekend en de Museumnacht. Zijn gouden jasje is legendarisch en over zijn verkleedpartij als Chinees tijdens het kerstdiner van twee jaar geleden wordt nog steeds gesproken. Beiden waren verknocht aan het museum (met respectievelijk 27 en 11 dienstjaren) en het afscheid nemen ging hen aan het hart. En niet hen alleen: ook wij, de “achterblijvers”, moesten even iets wegslikken. We zullen ze zeker missen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten